top of page
Zoeken
Foto van schrijverJudith

De illusie van ons bestaan

Bijgewerkt op: 30 dec. 2022



De vooringenomenheid van ons brein in samenwerking met de wet van aantrekking



Hoe vaak denken we niet in termen van alles of niets. We zien iets en hebben daar ála minuut een mening over. Bijvoorbeeld: er rijden op de snelweg twee Duitse auto’s voorbij terwijl je naar je werk rijdt. Op je werk zeg je tegen je collega: 'Er waren weer allemaal Duitsers op de weg'. Je collega zegt weer tegen iemand anders, zonder het te hebben geverifieerd, laat staan zelf ervaren: 'De Duitsers zijn weer massaal in ons land op vakantie, er waren allemaal Duitsers op de weg.' Je kent dat wel hoe twintig cent een euro wordt of een kleine vis een reuzensnoek. Maar ook uitspraken als "Jij doet altijd zus of zo en zal nóóit eens..."

Dit zijn eenvoudige voorbeelden van hoe we dat 'alles of niets' toepassen en er dan er nieuwe realiteiten van maken waar we in gaan geloven. Je kunt zelfs tegen anderen zeggen, Nee hoor, hij doet eigenlijk altijd zo". Je bent je dan gaan focussen op dat ene stukje van iemand en hebt dat tot waarheid over iemand verheven. De ander kan hier oprecht door geraakt worden omdat hij of zij niet altijd zo doet.


Zo snel heeft ons brein van de illusie een realiteit gemaakt. En evenzo snel reageert de wet van aantrekking met een reactie.


Dat het een illusie is blijkt uit het feit dat niet kunt concluderen dat er bv. allemaal Duitsers in Nederland op vakantie waren. Je zag exact twee Duitse auto's. Wat die daar kwamen doen werd er niet bij verteld. Ook als het vakantietijd is, kun je die conclusie redelijkerwijs niet trekken. wordt dat een realiteit die niet meer klopt met de werkelijkheid. De werkelijkheid is dat je twee Duitse auto's zag tussen waarschijnlijk honderden Nederlandse auto's. Het lijkt misschien muggenziften maar het kan zomaar tot verstrekkende gevolgen leiden. De Corona-tijd heeft meer dan eens laten zien dat mensen dit doen en dat we het steeds meer gaan doen.

Waarom doet het brein dat? Zulke gehaaste conclusies trekken.


Negatieve Bias van het brein

Ten eerste is het logisch dat je brein niet alle informatie die het op een dag krijgt uitgebreid kan verwerken. Daarvoor is het simpelweg teveel. Het schift als eerste datgene eruit dat aandacht nodig heeft, interessant is of opvallend. Dan maakt het onderscheid in wat belangrijk is of niet.

Wat niet belangrijk is wordt geparkeerd, wat directe aandacht nodig heeft wordt onderzocht, nog steeds in fracties van seconden. Moet hier snel een mening over gevormd worden of kan het even wachten. Als het even kan wachten kan de lange route bewandeld worden. Als het haast heeft, en helemaal als er potentieel gevaar dreigt, dan wordt acuut de korte route ingezet.

We hebben het in de psychologie dan over de negatieve bias van het brein.


Heel handig als er ineens een kind oversteekt voor je auto. Je hebt al geremd voor je erover na hebt kunnen denken.

Levensreddend dus, dat brein van ons.

In deze korte route wordt het deel van onze hersenen dat kan beredeneren, de neocortex niet opgenomen. Je begrijpt dat als er gevaar dreigt, je er niet uitgebreid over na moet gaan denken wat de voordelen en nadelen van een bepaalde reactie, dat is niet handig. Dit geldt voor gevaar, maar ook voor bekende informatie. Hier horen ook de ingesleten patronen bij die dan zonder 'over na te denken' worden ingezet.

Dus hoe meer gevaar of hoe bekender, hoe korter de route is die het brein neemt.

Als iemand onder stress staat, zullen er veel meer prikkels als 'gevaar' worden aangeduid en zullen de reacties van die persoon steeds sneller en vaker de korte route nemen.

De korte route houdt een snel overleg tussen je reptielenbrein en je limbisch systeem in. Het reptielenbrein signaleert een bepaalde situatie en het limbisch systeem die van de gevoelens en herinneringen is, geeft aan of het goed voelt of dat het zelfs gevaarlijk kan zijn. Bijvoorbeeld de hond van de buren is een groene vlag, die ken je, maar een vreemde hond die blaffend voor je staat is een rode vlag, want het limbisch systeem herinnert zich deze hond niet en dat blaffen voelt bedreigend. Je reptielenbrein grijpt in door te vechten, vluchten of bevriezen. Dit hangt ook weer af van een aantal factoren. In de herinnering van je brein ligt opgeslagen wat het beste werkt voor jou of in die specifieke situatie.

Meestal is het juist. Zeker als het over concrete situaties gaat. Als het over situaties gaat die een emotioneel of psychisch gevaar vormen, dan heeft het brein nogal eens een reactie opgeslagen die na verloop van tijd niet meer actueel is, maar toch wordt ingezet.


In het alledaagse leven is het dus fijn voor jou en je brein om snel een inschatting te maken om zo te kunnen bepalen waar je staat ten opzichte van een situatie.

Omdat het leven uit steeds meer informatie bestaat, veel meer dan 100 jaar geleden, zullen de hersenen steeds vaker gedwongen worden die korte route kiezen.

In de evolutie is 100 jaar niets en ons brein is nog lang niet aangepast aan een wereld die ongelofelijk snel schakelt en tonnen informatie aanreikt.

Om niet oververhit, of burn-out te raken besluit het brein dus snel een eenvoudige conclusies te trekken uit de verschillende informatie die hij krijgt voorgeschoteld.


Ook als de wereld in zijn geheel, zoals nu met Covid 19, in een stresssituatie verkeert, zal het brein collectief voor de korte route kiezen als het gaat over informatieverwerking.

Dat zie je terug in hoe mensen op elkaar reageren en hoe snel ze conclusies trekken over iets wat niet geverifieerd is of zelf ervaren.




Kort door de bocht

Zo zag je na het Eurovisie Songfestival dit jaar, dat de winnaar erg kort door de bocht, beschuldigd werd van drugsgebruik. Dit omdat men hem iets had zien doen wat het brein invulde als een bekende beweging voor drugs snuiven. Zonder met de neocortex te overleggen die daarop kan reflecteren en meer informatie kan zoeken, werd de aanname gedaan dat hij drugs gebruikte. Door de massa werd dit klakkeloos overgenomen en voìla, daar was de beschuldiging in de media.

Dat mensen dat klakkeloos aannemen van elkaar, heeft ook met het overlevingsinstinct van het brein te maken. Om te kunnen overleven is het evenzo belangrijk dat je bij de groep hoort. De groep biedt namelijk bescherming. En als je meedoet met wat het grootste gedeelte van de groep aanvaart als waarheid, dan ben je je verzekerd van je plek binnen die groep. Daarmee ben je dus ook verzekerd van steun en hulp bij 'gevaar'.


Ons brein dat nog zo afgestemd is op hoe onze voorouders in de natuur woonden en moest jagen voor hun dagelijks bestaan, houdt het zich aan die afspraken en zorgt ervoor dat jij veilig bent.

Maar omdat onze wereld zo drastische veranderd is en met de dag sneller schakelt, kan dit oeroude reptielenbrein niet echt mee.

En dus worden ook situaties die niets met fysieke overleving te maken hebben, maar veel meer met psychisch welzijn, onder dezelfde mechanismen geschaard. Zo heb je veel vaker een onjuiste aanname gemaakt over iets dan je lief is.


Om het wat dichter bij huis te houden, kun je dat bijvoorbeeld ook toepassen op de ideeën die je hebt over je partner. De angst om niet meer aantrekkelijk te zijn voor haar partner is voor een vrouwenbrein nog altijd hoogstaand in de overlevingsreacties. Niet alleen jouw overleving en het aanzien in de groep, maar ook die van je nageslacht hangt ervan af. Zelfs nu dat vandaag de dag niet meer bewust zo gevoeld wordt, is dat onderliggend toch nog een trigger. Zo kan je eigen angst dat je niet aantrekkelijk genoeg bent, ervoor zorgen dat je bang bent dat niet goed genoeg meer bent. Dat houdt dan reëel gevaar in. En zonder er verder al te veel over te reflecteren ontstaat in jou het idee dat je partner weleens vreemd zou kunnen gaan. Je brein gaat bevestiging zoeken van jouw ideeën en ontdekt dat ‘Hij toch wel veel naar andere vrouwen kijkt.’

En zo wordt jouw idee steeds meer gevoed.

De Wet van Aantrekking

Want dan komt er nog het stukje aantrekkingskracht bij kijken. En die heeft weer te maken met de energievibratie die je uitzendt en waar alles in het universum zich samenspant om daar op te reageren.

Dat wat gelijk is aan elkaar trekt zich tenslotte aan. Het is een universele wet.

Dus wat jij gelooft, zendt een bepaalde vibratie uit die meer van hetzelfde aantrekt.

En daarbij gaat het vooral om hoe je je voelt over iets, die gevoelsvibratie zend je uit.

Je werkt dus zowel in je brein als energetisch aan wat waar wordt voor jou, ofwel op deze twee manieren co-creëer je jouw realiteit.


Jouw vibratie word er langzamerhand een van ‘mijn partner kijkt veel naar andere vrouwen’. En als de ervaring dan nog eens bevestigt wat jij gevoeld hebt, dan bevestigt dat jouw realiteit die zelf hebt gecreëerd. Zowel je brein als de energetische aantrekkingskracht van het universum brengen je meer van hetzelfde. Zo gaat je nieuwe creatie een heel eigen leven leiden. Je partner kijkt eerst naar andere vrouwen en uiteindelijk gaat hij vreemd. Je bent ervan overtuigd! En waar je van overtuigd bent wordt jouw realiteit.


Of het nou komt door de spanning die er tussen jullie ontstaat of dat je man er toch al vatbaar voor was, hoogstwaarschijnlijk zal hij ook daadwerkelijk vreemd (ge)gaan (zijn).

Ja, zelfs als het andersom was en je man ging al vreemd voordat je het bedacht hebt, is er ergens in jou een overtuiging geweest die dit heeft aangetrokken.

Kort door de bocht? Ja! Letterlijk.

Want de meeste onfortuinlijke situaties ontstaan door die kort-door-de-bocht-reactie van je brein. Die heeft dit als bekende reactie opgeslagen en trekt die vervolgens in elke vergelijkbare situatie uit de kast.

Je hebt bijvoorbeeld de ervaring ergens opgedaan dat mannen niet te vertrouwen zijn. Soms is het een geadopteerd idee van een belangrijke naaste in je jeugd en soms heb je hem simpelweg overgeërfd zonder dat je je er bewust van bent. En voor je het weet heeft je brein deze illusie over de realiteit gelegd. In samenwerking met de wet van aantrekking creëer je zo meestal onbedoeld een dramatische situatie. Want je brein registreert helaas niet of de het overlevingsmechanisme vandaag de dag nog voedend is of tegen je werkt. Dat zal het weer moeten leren. Het gaat puur op oude reacties die voor altijd zijn ingebed in je reptielenbrein.


Hoe kun je dit duurzaam veranderen

Eruit komen vraagt dus reflectie. Ofwel de lange route. De route langs je neo-cortex die kan reflecteren.

Sterker nog, een andere mindset kan alleen als je het reptielenbrein met zijn hang naar korte routes weet te omzeilen en vanuit de neocortex leert wat goed voor jou is.

Of... en dat is nog duurzamer, vanuit een plek waar het brein überhaupt geen invloed heeft een nieuwe programmering starten.


Want je kunt het natuurlijk ook het anders doen. Als jij ervan overtuigd bent dat je partner jou ziet staan, dan zend je een vibratie uit die hem opvalt. Zelfs als hij de neiging heeft tot vreemdgaan zal hij je echt gaan zien en waarderen (of je trekt überhaupt niet een partner aan die vreemd gaat).

Dan denk je 'Goh mijn partner ziet mij staan, wat heerlijk is dat'. Het reptielenbrein bemoeit zich er namelijk niet mee zolang het goed voelt, dus voor je het weet heb je een energie gecreëerd die in een spiraal omhoog gaat. De wet van aantrekking kan je niet anders dan gelijk voelende ervaringen geven.


De illusie

Er wordt vaak gezegd dat het leven een illusie is... los van in hoeverre dat zo is, is het in elk geval in je brein zo. Door de korte route te kiezen in veel meer situaties dan nodig, doe je veel te snel aannames die situaties creëren die niet gebaseerd zijn op wat er feitelijk aan de hand is. Het is de betekenis, en dus vaak de illusie, die jij eraan geeft.

Als je dan toch kunt kiezen... kun je er maar beter een fijne betekenis aan geven.

En nog fijner is als je naar de realiteit blijft kijken in de zin van; wat zijn nu de feiten, wat is er werkelijk, hier en nu, aan de hand. Niet in mijn hoofd, maar feitelijk. Dat helpt je ook je hoofd te komen. Feitelijk is heel vaak dat je heerlijk met je partner op de bank zit, samen van een glaasje wijn geniet, in elkaars ogen kijkt en voelt dat het goed is. Als je dan al die andere gedachten loslaat ofwel ze er niet laat zijn of voorbij laat drijven, dan creëer je een nieuwe ervaring.

Die ervaring wordt dan jouw overtuiging en die creatie zul je dan gaan leven.


Je kunt elk moment een nieuwe ervaring neerzetten. Je hebt, meer dan je denkt, de keuze om hem richting onfortuinlijk of wenselijke ervaringen om te buigen.

Op die manier kun je je leven leiden ofwel leidinggeven aan je eigen leven of... je eigen ervaringen creëren.

Innerlijk Leiderschap

We nemen veel te vaak niet de leiding over ons leven. We plannen ons leven wel, en we zeggen wel 'ik leid m'n eigen leven', maar leggen we de nadruk wel op het leiden ervan?

Of lijd je eigen leven met een lange ij?

Leiden we onszelf wel naar dat wat we werkelijk wensen. Leiden we überhaupt wel of reageren we voor het grootste deel nog steeds op dat wat er gebeurt en wat dus eigenlijk door het brein wordt gecreëerd?


Je kunt het omkeren, het gaat echt over omvoelen. Elke vibratie die we voelen over een bepaalde situatie of over iemand, is vaak een vibratie die een eigen leven gaat leiden en die ons mensen maakt die reageren in plaats van creëren.

In plaats van te denken in termen van 'alles of niets' kunnen we weer leren kijken naar alle mogelijkheden daartussen.

We mogen ons brein weer leren daarnaar te kijken en rust te vinden. Zo kan het ook leren samenwerken met de wet van aantrekking.

Toegegeven, als het brein eenmaal een mechanisme heeft vastgelegd, blijft het altijd aanwezig. Herprogrammering zit hem in het aanmaken van een sterker mechanisme dat voortaan ingezet zal worden in bepaalde situaties.

Omdat het brein zo vast kan zitten in die 'loop' van reacties is het belangrijk om middels een andere weg die herprogrammering in te zetten.

Er zijn daarin meerdere wegen en vele therapeuten en coaches die daarbij ondersteunen.

Ik gebruik de route van de samenwerking met de energetische energieën in ons lichaam en de ruimte waarbinnen die functioneren. Verbinden met de ruimte die je wezenlijk bent is de Soulfulness die ik heb ontwikkeld.

Daarover zal ik in ander blogs meer schrijven.


Voor nu is het goed te weten dat het brein het best met ons voorheeft en bereid is tot samenwerken. Maar net als wijzelf, moet het leren hoe dat moet en wat er van hem verwacht wordt. Maar het begint daar in die kracht, in die vibratie, in die overtuiging dat het mogelijk is dat je letterlijk je eigen leven leidt.

En dan gaat er een wereld voor je open!




46 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page