top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverJudith

Mijn reis in de ruimte


GRENZEN SLUITEN

In oktober van het vorige jaar gaf mijn lichaam luid en duidelijk aan dat het een periode van contemplatie en herstel nodig had.

Ik had net de reis naar Frankrijk achter me gelaten en moest accepteren dat door de omstandigheden van dat moment het niet mogelijk was om dit avontuur voort te zetten. Niet lang daarna ging mijn geliefde land dan ook op slot en was het goed in Nederland te zijn.


Ik besloot me te gaan focussen op de mogelijkheden die er hier lagen en ging ontzettend hard aan het werk. Te hard wellicht en op een voor mij niet (langer) constructieve manier. Mijn lichaam besloot anders en werd ziek.

Het werd een intensieve zoektocht naar de oorzaak en een diepe reis naar binnen voor herstel. Mijn auto-immuun systeem had het moeilijk en zocht een weg terug naar mijn aandacht en vooral mijn grenzen. Terwijl de grenzen in de wereld symbolisch sloten, ging ik van binnen ook op zoek naar die (gesloten) grenzen.


Het bleek dat mijn lichaam al jaren op groot alert had gestaan. En op dat moment zwaaide het zo'n beetje voor alles met de rode vlag. Het was niet alleen opgebrand, het leek ook in brand te staan. Ik had een continue verhoging en koorts. Ik was meer dan moe en had last van mijn hoofd wat me steeds meer in de steek liet. Ik moest al mijn werk loslaten evenals mijn studie en de hoop dat ik overdag nog iets meer zou presteren dan de honden uitlaten. Natuurlijk ging ik door, ik ben geen stilzitter, maar mijn lichaam greep dan meteen in door acuut niet lekker te worden, alsof alle energie vanuit mijn buik wegvloeide. Regelmatig schoot mijn lichaam ook in paniek. Gelukkig weet ik daar goed mee om te gaan en kon observeren wat er gebeurde en zo ontdekken wat de aanleiding was. Al voelde het soms dat mijn lichaam het gewoon aan het opgeven was, was ik ongelofelijk dankbaar dat ik (mezelf) inmiddels geleerd had om rustig te blijven en te observeren.


SOULFULNESS en het NEUROSYSTEEM Zonder al te veel in te gaan op de details kan ik vertellen dat de (online) training die ik gemaakt had, waarvan de 3e module Body Essence heet, me meenam op een moeilijke, maar prachtige reis door die module heen.

Gaat het niet altijd zo, dat je precies dat doet wat je zelf nodig hebt. ;)

En andersom, je kunt je werk nooit doorgeven als je er niet zelf meester in geworden bent. Ik dacht dat ik genoeg wist, maar wat ik nu mocht leren bracht me tien lagen dieper.


Ik geef les in Soulfulness, en telkens weer verdiept zich dat meer en meer. Ook nu weer. Ik leerde nog meer te verdiepen om bij die lagen te komen die om heling vroegen. Om te ontdekken dat juist het onderduiken in de materie, beginnend met mijn eigen lichaam, pas de ultieme ervaring van eenheid kan brengen.

Veel te lang was ik wat dat betreft aan de oppervlakte gebleven. Veel te lang dacht ik dat mediatie, zielsverbinding en het brein leren om een nieuw verhaal te vertellen de manier waren om eenheid te ervaren. Ook!

Absoluut zijn dat prachtige en goed werkende tools. Maar er was een verrijkende aanvulling die ik nog niet kende en in het half jaar dat volgde zou gaan leren.


Als eerste ondervond ik aan den lijve dat ons neurologisch systeem omvangrijke invloed heeft op de manier waarop we in het leven staan. Zeker als daar een traumatisering plaats heeft gevonden. Het ligt vaak diep verscholen tot op cel- en DNA niveau. Ik leerde langzaam de trucjes en omwegen die het systeem volgt om zich te houden aan haar opdracht het lichaam in veiligheid te brengen en vooral houden. En vooral hoe het de psychologische aspecten daarvan handig inzet.


Natuurlijk is niets gebroken of niet goed, laat staan incompleet... maar in de tijdslijn waarin we leven en leren, was er nog een andere interessante weg te gaan. Wat ik leerde is dat in de verbinding met mijn lichaam een heel nieuw gevoel van eenheid ontstond.

Geen woorden meer maar daden Geen wilskracht meer maar openen Geen stilte meer maar ruimte

Wat bedoel ik daarmee?

Hopelijk kan ik het in het kort uitleggen.

Het heeft mijn manier van leven en werken namelijk diepgaand veranderd.


Ik werk met NewStorytelling wat heel belangrijk is, maar woorden blijven een wereld vormgeven die een soort van 'blijft hangen' boven het daadwerkelijk verbinden met alles wat er is. En 'alles' is dus ook onze uitingsvorm in de materie!

Daden brengen je meer in verbinding met die uitingsvorm van het goddelijke in de materie.


Voorbij de wilskracht om in actie te komen en daadwerkelijk te gaan doen wat je voelt (en er dan pas over spreken zodat je verhaal ook echt een andere vorm aanneemt) blijft het openen over. Openen voor de stroom van manifestatie-kracht, ofwel de stroom van leven. Geïnspireerde actie noem ik het dan, wat een belangrijke sleutel is.


Leven in die stroom, die flow, brengt je voorbij de stilte in de ruimte. En met ruimte bedoel ik; daar waar jouw ziel bestaat en het leven vormgeeft, zowel in de materie als in de energie.

Ja, stilte is er ook, maar de ruimte is voor mij waar alles samenkomt. Daar waar alles met alles verbonden is. Waar vanuit een heel andere energie alles in beweging kan komen.


Door Soulfulness op een nieuwe manier toe te passen van, kon ik in deze ruimte gaan. Vanuit de diepe verbinding die daar is met alles wie ik ben, vond ik een nieuwe manier van helen (heel worden) vanuit mijn eigen authentieke zielsverbinding. Een proces dat om de woorden heen gaat. En daarmee ook om de gedachten erover en dus om het neurologisch systeem met al haar overlevingsstrategieën.


CO-CREATIE

Alhoewel we als mens oneindig volmaakt zijn, voelde het incompleet zonder het ervaren van die ruimte. Bewuste creatie start en eindigt daar. Of liever gezegd beweegt daar. Er is geen begin en geen einde, er is puur leven. Pure creatiekracht.

Ik leerde op een hele nieuwe manier naar creatiekracht kijken. Ik leerde ook hoe ons lichaam daarin functioneert en hoe we daar samenwerken of co-creëren met wie we werkelijk (geworden) zijn.


Een van de reden van mijn ziek zijn heeft ook te maken met het feit dat ik hier al zo lang mee bezig ben en zoveel te delen heb... maar het niet deed. Omdat ik nog last had van oude overtuigingen die me vertelden dat het raar was, niet deugde en ik, wie was ik om dat te delen. Iets wat mijn neurologisch systeem graag cultiveerde en inzette. Daarmee zette ik mijzelf onder druk om niet hoeven te leven wie ik werkelijk ben en te laten zien hoe ik me werkelijk voel. Maar vooral niet te hoeven delen wat ik al die jaren aan informatie heb opgetekend.


WERELDEN IN WERELDEN

Zoals de grenzen in de wereld sloten, zo sloot ik mijzelf ook en leefde gefragmenteerd. Ik liet nooit het grote geheel zien. Mijn werkelijke kracht, mijn werkelijk zijn en hoe ik dat als Judith vormgeef op deze prachtige wereld, verborg ik.


De meesten van ons leven werelden in werelden, zowel in onze mind (door fragmenten te leven en delen laten zien van wie we zijn) als in de multidimensionale wereld. Dat laatste is wat we meestal niet beseffen. Dat we onderdeel uitmaken van meer dan 1 ervaringswereld. Zo is er behalve ons fysiek lichaam al een enorm netwerk aan energetische systemen die ons het mogelijk maakt om als goddelijk wezen überhaupt te kunnen verbinden met de fysieke wereld. We zijn veel meer dan we denken. En onderduiken in de materie, in je fysieke lichaam en je eigen manifestaties, werpt hier een heel ander licht op.


Ik heb besloten om me deze zomer ... te openen! ;)

Dat doe ik door middel van een superleuke mobiele schrijfplek die ik aan het pimpen ben. Waar ik me midden in de natuur kan overgeven aan het uitschrijven van al deze informatie en het stap voor stap met je te gaan delen.


Maar ik ga ook mijn droom van auteur zijn leven. Mijn jeugdboek af schrijven, waarin ik mijn personage Kay mee op reis neem die multidimensionale wereld in middels zinderende avonturen.


Wat ben ik dankbaar dat ik deze reis mag gaan.

Dankbaar dat dit is wat ik doe in het leven.



Soulful groet, Judith


34 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page